ΜΟΥΛΑΝΤΕ

Η Κολέ Γκάλο Άρντο, ζει σ’ ένα χωριό της δυτικής Αφρικής. Οι συγχωριανοί την τιμούν αλλά την φοβούνται για την ανεξαρτησία και τον δυναμισμό της. Όταν τέσσερα μικρά κορίτσια ζητήσουν την προστασία από την παραδοσιακή τελετή της κλειτοριδεκτομής, η Κολέ θα τους προσφέρει το «Μουλαντέ», δηλαδή το παραδοσιακό δικαίωμα της ασυλίας. Όμως, θα αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη δοκιμασία της ζωής της. Ψυχικά και σωματικά τραυματισμένη από την δική της κλειτοριδεκτομή, η Κολέ, αρνήθηκε ν’ αφήσει την τρίτη κόρη της, Ασματού να το υποστεί. Η Ασματού, ζει τώρα με την ρετσινιά της «μπιλακόρο» της γυναίκας που δεν έχει «εξαγνιστεί» και που είναι σχεδόν αδύνατον να βρει κάποιον να παντρευτεί…

Ο Σαμπένε, πρωτοπόρος του Αφρικανικού Κινηματογράφου (γύρισε την πρώτη αφρικανική ταινία, το 1966, το Η μαύρη του.. που κέρδισε το βραβείο Ζαν Βιγκό, την ίδια χρονιά) μας χαρίζει ένα θαυμάσιο έργο που δεν περιορίζεται σε μια απλή καταγγελία κατά της βάρβαρης αυτής παράδοσης της κλειτοριδεκτομής η οποία, για τον σκηνοθέτη, μεταφράζεται σε ακρωτηριασμό. Είναι και μια συγκλονιστική απεικόνιση της κοινωνικής ακαμψίας στα αφρικανικά χωριά όπου η διαίρεση σε κάστες και το αποπνικτικό βάρος της παράδοσης εμποδίζουν οποιαδήποτε πρόθεση για αλλαγή και βελτίωση των συνθηκών. Προσεκτικός ζωγράφος του λαού του, ο Σαμπένε πυκνώνει την αφήγηση του με γλαφυρές ανθρώπινες μορφές που αναβλύζουν τους χυμούς της γης ή στοιχειοθετούν τις σύνθετες αντιφάσεις της τοπικής κοινωνίας. Είναι πάντα λεπτολόγος και ο ρυθμός που επιβάλλει αρμόζει στην καθημερινότητα του χωριού. Μέσα από την ηρωίδα του, την παλικαρίσια Κολέ, μας διηγείται μια ανθρώπινη ιστορία που φέρει ελπίδες για το μέλλον, μια ιστορία που προκαλεί, πέρα από προβληματισμό, ευαισθητοποίηση και συγκίνηση.

Η ταινία που βραβεύτηκε στις Κάννες το 2004 (βραβείο «Ένα κάποιο βλέμμα») δεν έχει προβληθεί στους ελληνικούς κινηματογράφους.

Η ταινία ΜΟΥΛΑΝΤΕ προβλήθηκε από την ΕΤ1 στις 21/3 και το κείμενο της ανάρτησης είναι από την ιστοσελίδα της ΕΡΤ.